Kluczowe dania na wynos
- Niemcy przebudowały flotę pociągów na wodór.
- Wodór jest paliwem ekologicznym, ale jego produkcja jest kosztowna dla środowiska.
-
Tankowanie wodoru jest drogie i trudne.
Samochody napędzane wodorem nadal nie zastąpiły samochodów na gaz, z ważnych powodów, do których niedługo się wejdziemy. Ale co z pociągami?
Niemcy uruchomiły 14 pociągów napędzanych wodorem w swoim regionie Dolnej Saksonii, zastępując lokomotywy spalinowe w sieci o długości sześćdziesięciu mil. Wodór jest paliwem o zerowej emisji i może w pewnym sensie wykorzystać istniejącą infrastrukturę tankowania oleju napędowego. Wydaje się, że jest to również idealny zamiennik dla samochodów na gaz, ponieważ nie musielibyśmy zmieniać całego paradygmatu ładowania, jak w przypadku pojazdów elektrycznych. Ale rzeczywistość, jak można się domyślić, jest bardziej skomplikowana.
„Na pierwszy rzut oka napełnianie wodorem wygląda jak napełnianie gazem. Wpompowujesz go i ruszasz” – powiedział Lifewire Arnas Vasiliauskas, założyciel CarVertical. „A samochody napędzane wodorem są również bardzo przyjemne w użyciu. Są lekkie i mają mniej ruchomych elementów, dzięki czemu są mniej wibracji, dzięki czemu istniejące pojazdy wodorowe są wyjątkowo ciche i płynne w prowadzeniu”.
To gaz
Od razu sprawy stają się trudne. Gaz, pomimo swojej nazwy, jest cieczą w temperaturze otoczenia, podczas gdy wodór musi być utrzymywany pod ogromnym ciśnieniem, aby utrzymać go w stanie ciekłym. A wodór jest jeszcze trudniejszy niż gaz płynny (LPG).
„Mimo że [napełnienie] zajmuje pięć minut, stacje ładowania wodoru są niezwykle drogie, ponieważ muszą pracować pod bardzo wysokim ciśnieniem” – powiedział Lifewire entuzjasta samochodów Petar Dzaja w e-mailu. „Na przykład ciśnienie gazu w typowym pojeździe LPG wynosi około 10 bar [145 psi], podczas gdy w pojazdach wodorowych wynosi 700 bar [10 000 psi].”
Oznacza to również, że pompa wodoru kosztuje o wiele więcej niż zwykła pompa gazu, a to zanim dojdziemy do faceta, który nalega na palenie podczas tankowania swojego pojazdu.
„Wodór nie może być rozprowadzany przez istniejącą infrastrukturę, taką jak podziemne rury dystrybucyjne gazu ziemnego. Potrzebny byłby dedykowany system dystrybucji, bardzo kosztownym” – powiedział Lifewire Ron Cogan z Green Car Journal. „Nie oznacza to, że nie można lub nie należy tego robić… tylko, że będzie to wymagało znacznego zaangażowania finansowego. W międzyczasie wodór jest transportowany dużymi ciężarówkami, podobnie jak benzyna.”
Dlatego dostępnych jest stosunkowo niewiele samochodów napędzanych wodorem. Nie ma gdzie ich zatankować i choć wygląda na to, że można by przerobić lub dodać do istniejących stacji benzynowych, koszt jest tak wysoki, że nikt tego nie zrobi, zanim na drogach pojawi się więcej samochodów wodorowych.
Nie tak czyste
Inną wadą wodoru jest to, że nie jest on szczególnie zielony. Kiedy spalasz go tlenem, zamienia się w wodę (chociaż może również wytwarzać tlenki azotu. Ta część jest w porządku i jest jedną z głównych atrakcji wodoru. Problemem jest jego produkcja.
Większość używanego obecnie wodoru jest pozyskiwana z metanu (paliwa kopalnego), a ten wodór nie jest uważany za „zielone” paliwo, mimo że sam wodór jest zdumiewająco czystym paliwem, ponieważ jest używany. „Zielony” wodór można wytworzyć przez elektrolizę wody, aby podzielić go na wodór i tlen, co jest poważnie badane. Wyzwanie polega na tym, że proces ten wymaga dużej ilości energii (elektryczności)”, mówi Cogan.
Idealnie ta energia pochodziłaby ze źródeł odnawialnych, ale kiedy już wygenerujesz ogromne ilości energii odnawialnej, dlaczego nie wysłać jej po prostu do istniejących przewodów, aby naładować samochody elektryczne?
Wszyscy na pokład
Pociągi mogą być jednak zupełnie inną propozycją. Duża część europejskiej sieci kolejowej jest zelektryfikowana, ale jeśli zaczynasz od zera z siecią wyłącznie na olej napędowy, wodór może mieć sens. Masz znacznie mniej punktów do tankowania, a ponieważ tankowanie jest wykonywane przez profesjonalistów, powinno być bezpieczniejsze.
„Prowadzenie pociągu na wodorze jest również proste, ale wymaga znacznie mniej inwestycji w infrastrukturę niż napowietrzne przewody. W pociągu przechowujesz wystarczającą ilość wodoru dla dowolnej trasy”, mówi Cogan.
Na pierwszy rzut oka napełnianie wodorem wygląda jak napełnianie gazem. Wpompowujesz i ruszasz.
Zastąpienie paliw kopalnych jest trudne, ponieważ są one tak splecione ze wszystkim, co robimy. Potrzebujemy większych zmian niż tylko zamiana jednej formy paliwa na inną. Jednym z naszych największych problemów są same samochody. Jesteśmy do nich zbyt przyzwyczajeni, a w niektórych obszarach miasta są zaprojektowane wokół nich.
Zamiast budować sieci stacji wodorowych lub wydobywać na świecie odkrywki, aby zbudować wystarczającą liczbę akumulatorów, powinniśmy przyjrzeć się porzucaniu samochodów. Miasta ich nie potrzebują, a zamiana transportu publicznego na elektryczny jest całkowicie możliwa - tramwaje i metro już to robią.
Rzeczywistość jest taka: czas pomyśleć o nowych sposobach sprzątania.
