Gdybyś spytał sporą grupę przypadkowych fanów kina, jaki jest ich ulubiony film 3D wszechczasów, wiele osób prawdopodobnie odpowiedziałoby Avatar. To jeden z najbardziej dochodowych filmów wszechczasów, więc tylko w tym kryterium zdobędzie dużo głosów. Avatar nie jest moim osobistym numerem jeden, ale jest na szczycie. W tym artykule przeglądam listę dziesięciu najlepszych filmów 3D wszechczasów i staram się uzasadnić swoje wybory.
Dla tej listy starałem się oceniać na podstawie siły 3D oprócz samego filmu. Na przykład moim ulubionym filmem na liście jest prawdopodobnie Toy Story 3, który według mnie jest filmem idealnym. Nie umieściłem go jednak na pierwszym miejscu, ponieważ myślę, że są inne filmy, które wykorzystują technologię 3D z lepszym efektem.
Jak wytresować smoka
Pamiętam, jak wyszedłem z teatru po Jak wytresować smoka i pomyślałem: "To jest to. To jest przyszłość."
Sceny lotu w tym filmie są tak niewiarygodnie ekscytujące w 3D, że jestem prawie pewien, że nadal są najlepszą rzeczą, jaka została zrobiona w tym formacie do tej pory. Tak, najlepsze sceny w tym filmie są lepsze niż najlepsze sceny w Avatarze. Dodaj wspaniałą, szczerą, nieprzewidywalną historię, a otrzymasz jeden z najlepszych filmów 3D wszechczasów.
Hugo
Widziałem wiele filmów rozgrywających się w Paryżu i okolicach i nie sądzę, żeby którykolwiek z nich wyglądał tak dobrze. (OK, może Amelie, ale rozumiesz, o czym mówię.)
Świat Hugo aż roi się od wspaniałej wizualnej kakofonii codziennego życia na paryskim dworcu kolejowym, a wizja reżysera Martina Scorcese dosłownie wyskakuje z ekranu i wciąga w świat filmu.
Hugo jest wypełniony parą i mechanizmem zegarowym oraz przesadną estetyką, dzięki czemu Gare Montparnasse jest jednym z najbardziej charakterystycznych i wciągających scenerii filmowych, w jakich kiedykolwiek spędzałem czas.
Film mógł być trochę zbyt przesłodzony jak na gust niektórych krytyków, ale pomyślałem, że był doskonały.
Awatar
Avatar to ostatni film, który widziałem dwa razy w kinie, a lepiej uwierz, że zapłaciłem premię za bilet 3D za każdym razem. Podobnie jak Jak wytresować smoka, doświadczenia Avatara po prostu nie można odtworzyć w kinie domowym.
Myślę, że Dragon i Hugo są lepszymi filmami, ale nie można zaprzeczyć, że mega-przebój Camerona ma wizualną kartę atutową. Pandora to jedna z najpełniej zrealizowanych scenerii filmowych, jakie kiedykolwiek pojawiły się na srebrnym ekranie. Od czasu „Władcy Pierścieni” nie widzieliśmy reżysera, który posunął się tak daleko, by upewnić się, że wszystko w tle jego filmu jest idealne, od geologii po bujne bioluminescencyjne lasy, po niezapomnianą gamę stworzeń, postaci, pojazdów i scenki.
Po tym wszystkim przełomowe wykorzystanie przez Camerona stereoskopowego 3D było po prostu wisienką na torcie. Wymagało czegoś wyjątkowego, podniosło to i uczyniło legendarnym.
Zaplątani
Zaplątany pozostawał w fazie rozwoju tak długo, że do czasu wydania nikt nie wiedział, czego się spodziewać. Wiedzieliśmy, że grafika koncepcyjna była oszałamiająca, produkcja filmu kosztowała Disneya ramię i nogę, a machina marketingowa wymusiła zmianę nazwiska w jedenastej godzinie w oparciu o obawy, że młodzi chłopcy nie będą zainteresowani filmem Roszpunka. I odważyliśmy się marzyć, że to film, który przywróci studia animacji, takie jak W alt Disney Animation, z powrotem do aktualności w erze CG.
Ale nie sądzę, żeby ktokolwiek spodziewał się nowoczesnego klasyka.
Po wielu latach od premiery nie wydaje mi się, żeby jakiekolwiek studio animacji, nawet Pixar, wypuściło film, który dorównuje poziomowi technicznego dopracowania i wizualnego wyrafinowania, jakie Disney dał nam w Zaplątanych.
I latarnie… o latarnie!
W górę
Wiele osób uważa Up za szczyt artystycznej ekspresji w osławionym kanonie Pixara. Chociaż nie jest to mój ulubiony film, który wyszedł z Emeryville, jest to (moim zdaniem) najlepsze jak dotąd wykorzystanie formatu 3D przez studio.
Podczas gdy zarówno Toy Story 3, jak i Brave umiejętnie wykorzystywały 3D jako mechanizm głębi ostrości, wzniosłe panoramy w Up wyjątkowo dobrze pasowały do tego formatu. Scena na szczycie sterowca w kulminacyjnym momencie filmu jest widowiskiem.
Jestem prawie pewien, że było to moje pierwsze doświadczenie w stereoskopowym 3D (oprócz przejażdżek w parku rozrywki) i na pewno nie zawiodło.
