NIC jest skrótem od karty interfejsu sieciowego – rodzaju karty sieciowej, która mieści się w gnieździe rozszerzeń na płycie głównej komputera. Większość komputerów ma je wbudowane, w którym to przypadku są one częścią płytki drukowanej, ale możesz również dodać własną kartę sieciową, aby rozszerzyć funkcjonalność systemu.
Karta sieciowa zapewnia interfejs sprzętowy między komputerem a siecią. Dotyczy to zarówno sieci przewodowej, jak i bezprzewodowej, ponieważ karta sieciowa może być używana zarówno do sieci Ethernet, jak i Wi-Fi.
Karty sieciowe podłączane przez USB nie są kartami; są to urządzenia USB, które umożliwiają połączenia sieciowe przez port USB. Są to tak zwane karty sieciowe.
NIC to także skrót od Network Information Center. Na przykład organizacja InterNIC jest kartą sieciową, która udostępnia publicznie informacje o nazwach domen internetowych.
Co robi karta sieciowa?
Karta sieciowa umożliwia połączenie urządzenia z innymi urządzeniami. Mogą być używane w przypadku urządzeń, które łączą się z siecią centralną (np. w trybie infrastruktury) lub urządzeń, które są ze sobą sparowane, jak w trybie ad-hoc.
Jednak karta sieciowa nie zawsze jest jedynym komponentem, którego potrzebujesz do połączenia z innymi urządzeniami. Na przykład, jeśli urządzenie jest częścią większej sieci i chcesz, aby miało dostęp do Internetu, na przykład w domu lub w firmie, wymagany jest router. Urządzenie wykorzystuje kartę sieciową do połączenia z routerem, który jest podłączony do Internetu.
Opis fizyczny karty sieciowej
Karty sieciowe występują w wielu formach, ale dwie główne są przewodowe i bezprzewodowe.
- Bezprzewodowe karty sieciowe muszą korzystać z technologii bezprzewodowych, aby uzyskać dostęp do sieci, dlatego mają jedną lub więcej anten wystających z karty. Możesz zobaczyć przykład tego z adapterem TP-Link PCI Express.
- Przewodowe karty sieciowe używają portu RJ45, ponieważ mają na końcu podłączony kabel Ethernet. Dzięki temu są bardziej płaskie niż karty sieci bezprzewodowej. Jednym z przykładów jest karta sieciowa TP-Link Gigabit Ethernet PCI Express.
Bez względu na to, która jest używana, karta sieciowa wystaje z tyłu komputera obok innych wtyczek, tak jak w przypadku monitora. Jeśli karta sieciowa jest podłączona do laptopa, najprawdopodobniej jest przymocowana z boku.
Jak szybkie są karty sieciowe?
Wszystkie bezprzewodowe karty sieciowe mają wskaźnik szybkości, taki jak 11 Mb/s, 54 Mb/s lub 100 Mb/s. Te oceny sugerują jedynie ogólną wydajność urządzenia. Informacje te można znaleźć w systemie Windows, klikając prawym przyciskiem myszy połączenie sieciowe w sekcji Centrum sieci i udostępniania > Zmień ustawienia adaptera w Panelu sterowania.
Prędkość karty sieciowej niekoniecznie określa szybkość połączenia internetowego z powodów takich jak dostępna przepustowość i szybkość, za którą płacisz. Innymi słowy, prędkość sieci, biorąc pod uwagę te dwa czynniki, jest określana przez wolniejszy z nich.
Na przykład, jeśli płacisz za prędkość pobierania 20 Mb/s, korzystanie z karty sieciowej 100 Mb/s nie zwiększy prędkości do 100 Mb/s, ani nawet do wartości powyżej 20 Mb/s. Jeśli jednak zapłacisz za 20 Mb/s, ale Twoja karta sieciowa obsługuje tylko 11 Mb/s, prędkość pobierania będzie mniejsza, ponieważ zainstalowany sprzęt może działać tylko tak szybko, jak jest przeznaczony do pracy.
Innym ważnym czynnikiem wpływającym na szybkość sieci jest przepustowość. Jeśli masz uzyskać 100 Mb/s, a Twoja karta to obsługuje, ale masz trzy komputery w sieci, które pobierają jednocześnie, to 100 Mb/s zostanie podzielone na trzy, co zapewni każdemu klientowi około 33 Mb/s.
Jak uzyskać sterowniki do kart sieciowych
Wszystkie urządzenia sprzętowe wymagają sterowników urządzeń do pracy z oprogramowaniem na komputerze. Jeśli karta sieciowa nie działa, prawdopodobnie brakuje sterownika, jest on uszkodzony lub nieaktualny.
Aktualizacja sterowników karty sieciowej może być trudna, ponieważ zazwyczaj do pobrania sterownika potrzebny jest Internet - a to właśnie sterownik uniemożliwia dostęp do Internetu. W takich przypadkach pobierz sterownik sieciowy na działający komputer, a następnie przenieś go do problematycznego systemu za pomocą dysku flash lub płyty CD.
Najprostszym sposobem na to jest użycie narzędzia do aktualizacji sterowników, które może skanować w poszukiwaniu aktualizacji nawet wtedy, gdy komputer jest w trybie offline. Uruchom program na komputerze, który potrzebuje sterownika, a następnie zapisz informacje w pliku. Otwórz plik w tym samym programie do aktualizacji sterowników na działającym komputerze, pobierz sterowniki, a następnie przenieś je na niedziałający komputer, aby tam zaktualizować sterowniki.
