Tak jak telewizory 3D HDTV nie przyjęły się wśród konsumentów, jak oczekiwali producenci, wyświetlacze komputerowe 3D prawdopodobnie pozostaną niszowym luksusem w dającej się przewidzieć przyszłości. To powiedziawszy, monitory komputerowe 3D mogą zmienić zasady gry w dziedzinie medycyny i architektury.
Informacje zawarte w tym artykule odnoszą się do różnych typów sprzętu komputerowego.
Wyświetlacze 3D a grafika 3D
Grafika 3D nie jest niczym nowym w świecie komputerów osobistych. Grafika 3D reprezentuje trójwymiarowy świat renderowany na dwuwymiarowym wyświetlaczu. Chociaż widzowie mają poczucie głębi między obiektami, nie różni się to od oglądania standardowego programu telewizyjnego lub filmu nakręconego w dwóch wymiarach.
Z drugiej strony wyświetlacze 3D są zaprojektowane tak, aby symulować głębię za pomocą widzenia stereoskopowego, prezentując dwa różne obrazy, tak aby oczy widzów interpretowały obrazy jako pojedynczy obraz 3D. Wyświetlacze są dwuwymiarowe, ale mózg dostrzega trójwymiarową głębię.
Rodzaje komputerowych wyświetlaczy 3D
Najpopularniejszy typ wyświetlacza 3D jest oparty na technologii migawki, która wykorzystuje specjalne okulary LCD do synchronizacji dwóch obrazów. Technologia ta jest stosowana w komputerach od wielu lat za pośrednictwem specjalistycznego sprzętu. Teraz możliwe jest tworzenie obrazów 3D w wyższych rozdzielczościach z większą częstotliwością odświeżania. Niektóre gogle wirtualnej rzeczywistości, takie jak Oculus Rift i PlayStation VR, mogą generować efekty 3D w ten sam sposób, wyświetlając osobne obrazy dla każdego oka.
Autostereoskopowe wyświetlacze 3D nie wymagają okularów. Zamiast tego te wyświetlacze 3D wykorzystują specjalny filtr zwany barierą paralaksy wbudowany w folię LCD. Po włączeniu światło z wyświetlacza LCD rozchodzi się w różny sposób pod różnymi kątami. Powoduje to nieznaczne przesunięcie obrazu między każdym okiem, tworząc poczucie głębi. Ta technologia najlepiej nadaje się do małych wyświetlaczy, takich jak Nintendo 3DS.
Najnowsza technologia wyświetlania 3D, zwana wolumetrycznym 3D, prawdopodobnie nie trafi do produktów konsumenckich jeszcze przez jakiś czas. Wyświetlacze wolumetryczne wykorzystują serię laserów lub obrotowych diod LED do prezentacji obrazu w przestrzeni trójwymiarowej. Technologia ta ma istotne ograniczenia, w tym duży rozmiar wyświetlacza, brak kolorów i wysokie koszty.
Kto czerpie korzyści z wyświetlaczy 3D?
Dostępnych jest kilka wyświetlaczy komputerowych 3D obsługujących filmy 3D i gry wideo. Jednak niewiele gier lub filmów jest zoptymalizowanych pod kątem 3D, więc nie warto inwestować, chyba że istnieje konkretny film lub gra, które musisz zobaczyć w 3D. Nawet wtedy jakość 3D może nie spełniać Twoich oczekiwań.
Poza przemysłem rozrywkowym największymi dobrodziejami technologii komputerowej 3D będą prawdopodobnie lekarze, naukowcy i inżynierowie. Skanery medyczne wytwarzają obrazy 3D ludzkiego ciała do diagnozy, ale stereoskopowy wyświetlacz 3D pozwala lekarzom uzyskać pełny obraz. Projektanci mogą używać wyświetlaczy 3D do renderowania budynków lub obiektów. Chociaż monitory komputerowe 3D nie będą wkrótce dostępne w każdym domu, monitory te prawdopodobnie zaczną pojawiać się w większej liczbie laboratoriów i uniwersytetów.
Problemy z wyświetlaczami 3D
Nawet w przypadku technologii 3D, część populacji nie ma fizycznej zdolności do oglądania obrazów 3D. Niektórzy ludzie widzą obraz dwuwymiarowy, podczas gdy inni odczuwają bóle głowy lub dezorientację. Niektórzy producenci wyświetlaczy 3D umieszczają ostrzeżenia na swoich produktach, aby sugerować, aby nie używać ich w dłuższym okresie ze względu na te efekty.
Poza dodatkowymi kosztami i urządzeniami peryferyjnymi, najważniejszą barierą w powszechnym stosowaniu monitorów komputerowych 3D jest to, że wyświetlacz 3D nie jest konieczny do większości zadań związanych z komputerem. Na przykład wyświetlacz 3D nie jest przydatny, gdy czytasz artykuł w Internecie lub pracujesz w arkuszu kalkulacyjnym.
