Co warto wiedzieć
- Wybierz komórkę, aby wyświetlić wyniki, a następnie SUM (Σ) > Enter aby automatycznie dodać pobliskie kolumny lub wiersze. W razie potrzeby zmodyfikuj zakres.
- Lub wybierz klawisz FX > Category > Mathematical. Pod Function wybierz SUM > Dalej > wybierz komórki do dodania.
- Inną opcją jest ręczne wprowadzenie funkcji SUMA dla zakresu danych do obliczenia, na przykład: =SUM(A1:A6).
Ten artykuł wyjaśnia różne sposoby użycia funkcji SUMA do dodawania wierszy lub kolumn liczb w OpenOffice Calc w wersji 4.1.6.
Funkcja SUMA OpenOffice Calc
Dwa sposoby wejścia w tę funkcję to:
- Za pomocą przycisku skrótu funkcji SUM - jest to grecka wielka litera Sigma (Σ) znajdująca się obok input line (tak samo jak pasek formuły w Excelu).
- Dodawanie funkcji SUM do arkusza roboczego za pomocą okna dialogowego kreatora funkcji. Okno dialogowe można otworzyć, wybierając Kreator funkcji znajdujący się obok przycisku Sigma w linii wejściowej.
Składnia i argumenty funkcji SUMA
Składnia funkcji odnosi się do układu funkcji i zawiera nazwę funkcji, nawiasy kwadratowe oraz argumenty.
Składnia funkcji SUM to:
=SUMA (liczba 1; liczba 2; … liczba 30)
numer 1; numer 2; … liczba 30 - dane do zsumowania przez funkcję. Argumenty mogą zawierać:
- lista liczb do zsumowania
- lista odniesień do komórek wskazujących lokalizację danych w arkuszu
- zakres odniesień do komórek do lokalizacji danych
Za pomocą funkcji można dodać maksymalnie 30 numerów.
Podsumowanie danych przyciskiem SUMA
Dla tych, którzy wolą używać myszy zamiast klawiatury, przycisk SUM to szybki i łatwy sposób na wprowadzenie SUM funkcja.
Po wprowadzeniu w ten sposób funkcja próbuje określić zakres komórek do zsumowania na podstawie otaczających danych i automatycznie wprowadza najbardziej prawdopodobny zakres jako argument liczby funkcji.
Funkcja wyszukuje tylko dane liczbowe znajdujące się w kolumnach powyżej lub w wierszach na lewo od aktywnej komórki i ignoruje dane tekstowe oraz puste komórki.
Poniżej wymieniono kroki używane do wprowadzenia funkcji SUMA do komórki A7, jak pokazano poniżej.
-
Wybierz A7, aby uczynić ją aktywną komórką (lokalizacja, w której będą wyświetlane wyniki funkcji).
Image -
Naciśnij przycisk SUM obok wiersza wprowadzania.
Image -
Funkcja SUM powinna zostać wprowadzona do aktywnej komórki - funkcja powinna automatycznie wprowadzić odwołanie do komórki A6 jako argument liczby.
Image -
Aby zmienić zakres odwołań do komórek użytych w argumencie liczba, użyj wskaźnika myszy, aby podświetlić zakres od A1 do A6.
Image -
Naciśnij Enter, aby zakończyć funkcję.
Image -
Odpowiedź 577 powinna zostać wyświetlona w komórce A7. Po wybraniu komórki A7 pełna funkcja=SUMA (A1: A6) pojawi się w wiersz wprowadzania nad arkuszem.
Image
Ręczne wprowadzanie funkcji SUMA
Kolejną opcją wprowadzania funkcji jest wpisanie jej w komórce arkusza. Jeśli znane są odwołania do komórek dla zakresu sumowanych danych, funkcję można łatwo wprowadzić ręcznie. Dla przykładu na powyższym obrazku, wpisując
=SUM(A1:A6)
do komórki A7 i naciśnięcie Enter dałoby ten sam wynik, co kroki wymienione poniżej dla użycia SUMprzycisk skrótu.
Przykład funkcji SUMA
Poniżej wymieniono kroki użyte do wprowadzenia funkcji SUM do komórki A7, jak pokazano na obrazku w kroku 15. Instrukcje używają okna dialogowego funkcji SUM do wprowadzania wartości znajdujących się w komórkach A1, A3,A6, B2 i B3 jako argumenty liczbowe funkcji.
-
Wybierz komórkę A7 aby uczynić ją aktywną komórką - lokalizacja, w której będą wyświetlane wyniki funkcji.
Image -
Wybierz Kreator funkcji obok wiersza wprowadzania (tak samo jak pasek formuły w programie Excel), aby wyświetlićKreator funkcji okno dialogowe.
Image -
Wybierz listę rozwijaną Category i wybierz Mathematical, aby wyświetlić listę funkcji matematycznych.
Image -
Pod Function wybierz SUM z listy funkcji.
Image -
Wybierz Dalej.
Image -
Wybierz numer 1 w oknie dialogowym, jeśli to konieczne.
Image -
Wybierz komórkę A1 w arkuszu, aby wprowadzić odwołanie do komórki w oknie dialogowym.
Image -
Wybierz numer 2 w oknie dialogowym.
Image -
Wybierz komórkę A3 w arkuszu, aby wprowadzić odwołanie do komórki.
Image -
Wybierz numer 3 w oknie dialogowym.
Image -
Wybierz komórkę A6 w arkuszu, aby wprowadzić odwołanie do komórki.
Image -
Wybierz numer 4 w oknie dialogowym.
Image -
Podświetl komórki B2 i B3 w arkuszu, aby wprowadzić ten zakres.
Image -
Wybierz OK, aby zamknąć okno dialogowe i powrócić do arkusza roboczego.
Image -
Liczba 695 powinna pojawić się w komórce A7 - ponieważ jest to suma liczb znajdujących się w komórkach A1 do B3.
Image - Po wybraniu komórki A7. pełna funkcja=SUMA(A1;A3;A6;B2:B3) pojawia się w wierszu wprowadzania nad arkuszem.
Co ignoruje funkcja SUMA
Funkcja ignoruje puste komórki i dane tekstowe w wybranym zakresie - w tym liczby, które zostały sformatowane jako tekst.
Domyślnie dane tekstowe w programie Calc są wyrównane do lewej w komórce - jak widać z liczbą 160 w komórce A2 na powyższym obrazku - dane liczbowe są wyrównane do prawej domyślnie.
Jeśli takie dane tekstowe zostaną później przekonwertowane na dane liczbowe lub liczby zostaną dodane do pustych komórek w zakresie, SUM funkcja total automatycznie zaktualizuje się, aby uwzględnić nowe dane.
Dodaj liczby za pomocą okna dialogowego funkcji Suma programu Calc
Jak wspomniano, inną opcją wejścia do funkcji SUM jest użycie okna dialogowego funkcji, które można otworzyć:
- Wybieranie Kreatora funkcji w linii wejściowej nad arkuszem.
- Naciśnięcie Ctrl + F2.
Zalety skrótów i okien dialogowych
Zaletą korzystania z przycisku Sigma do wejścia do funkcji jest to, że jest ona szybka i łatwa w użyciu. Jeśli dane do zsumowania są zgrupowane w ciągłym zakresie, funkcja często wybiera zakres za Ciebie.
Zaletą korzystania z okna dialogowego funkcji SUM jest to, że sumowane dane są rozłożone na kilka nieciągłych komórek. Korzystanie z okna dialogowego w tej sytuacji ułatwia dodawanie poszczególnych komórek do funkcji.
Zalety okien dialogowych
Zalety korzystania z okna dialogowego obejmują:
- Okno dialogowe dba o składnię funkcji - ułatwiając wprowadzanie argumentów funkcji pojedynczo bez konieczności wpisywania znaku równości, nawiasów lub średników, które działają jako separatory między argumentami.
- Gdy dane do zsumowania nie znajdują się w ciągłym zakresie, odwołania do komórek, takie jak A1, A3 i B2:B3, można łatwo wprowadzić jako oddzielne argumenty liczbowe w oknie dialogowym za pomocą wskazywania - co wymaga kliknięcia na wybranych komórkach za pomocą myszy, zamiast je wpisywać. Nie tylko ułatwia wskazywanie, ale także pomaga zmniejszyć błędy w formułach spowodowane nieprawidłowymi odwołaniami do komórek.
