Przeglądarki internetowe, takie jak Microsoft Edge, Firefox, Chrome i Safari, należą do najpopularniejszych aplikacji sieciowych na świecie. Ludzie używają tych przeglądarek do podstawowego przeglądania informacji i innych potrzeb, w tym zakupów online i zwykłych gier. Komunikacja serwera WWW opiera się na protokołach sieciowych.
Serwery internetowe dostarczają treści dla przeglądarek internetowych. To, czego żąda przeglądarka, serwer dostarcza za pośrednictwem połączeń sieciowych.
Projektowanie sieci klient-serwer i sieć
Przeglądarki internetowe i serwery internetowe działają razem jako system klient-serwer. W sieciach komputerowych klient-serwer jest standardową metodą projektowania aplikacji, w której dane są przechowywane w centralnych lokalizacjach (komputerach serwerowych) i efektywnie udostępniane dowolnej liczbie innych komputerów (klientów) na żądanie. Wszystkie przeglądarki internetowe działają jako klienci żądający informacji ze stron internetowych (serwerów).
Wielu klientów przeglądarek internetowych może żądać danych z tej samej witryny. Żądania mogą się pojawiać w różnych momentach lub jednocześnie. Systemy klient-serwer koncepcyjnie wymagają, aby wszystkie żądania kierowane do tej samej lokacji były obsługiwane przez jeden serwer. W praktyce jednak, ponieważ ilość żądań do serwerów internetowych może czasami bardzo wzrosnąć, serwery internetowe są często budowane jako rozproszona pula serwerów.
W przypadku witryn popularnych w różnych krajach na całym świecie ta pula serwerów jest rozmieszczona geograficznie, aby poprawić czas reakcji na przeglądarki. Jeśli serwer znajduje się bliżej urządzenia żądającego, czas potrzebny na dostarczenie treści jest krótszy, niż gdyby serwer znajdował się dalej.
Protokoły sieciowe dla przeglądarek internetowych i serwerów
Przeglądarki internetowe i serwery komunikują się za pomocą protokołu TCP/IP. Hypertext Transfer Protocol to standardowy protokół aplikacji, który oprócz TCP/IP obsługuje żądania przeglądarki internetowej i odpowiedzi serwera.
Przeglądarki internetowe również korzystają z systemu DNS do pracy z adresami URL. Te standardy protokołów umożliwiają różnym markom przeglądarek internetowych komunikowanie się z różnymi markami serwerów internetowych bez konieczności stosowania określonej logiki dla każdej kombinacji.
Podobnie jak większość ruchu internetowego, połączenia przeglądarki internetowej i serwera zazwyczaj przebiegają przez szereg pośrednich routerów sieciowych.
Podstawowa sesja przeglądania sieci działa tak:
- Osoba określa adres URL w przeglądarce.
- Przeglądarka inicjuje połączenie TCP z serwerem lub pulą serwerów (domyślnie przy użyciu portu 80) za pośrednictwem swojego adresu IP opublikowanego w systemie DNS. W ramach tego procesu przeglądarka wysyła również żądania wyszukiwania DNS w celu przekonwertowania adresu URL na adres IP.
- Gdy serwer zakończy potwierdzanie swojej strony połączenia TCP, przeglądarka wysyła żądania HTTP do serwera w celu pobrania treści.
- Gdy serwer odpowie zawartością strony, przeglądarka pobierze ją z pakietów HTTP i odpowiednio ją wyświetli. Treść może zawierać osadzone adresy URL banerów reklamowych lub innych treści zewnętrznych, co z kolei powoduje, że przeglądarka wysyła nowe żądania połączenia TCP do tych lokalizacji. Przeglądarka może również zapisywać tymczasowe informacje, zwane plikami cookie, dotyczące jej połączeń z lokalnymi plikami na komputerze klienta.
- Wszelkie błędy napotkane podczas żądania zawartości mogą być wyświetlane jako wiersze stanu
