Fotorealizm jest jednym z ostatecznych celów wielu artystów CG, a także jednym z najtrudniejszych do osiągnięcia. Nawet jeśli jesteś stosunkowo nowy w grafice komputerowej 3D, dzisiejsze narzędzia i techniki przepływu pracy sprawiają, że fotorealizm jest bardzo przystępny.
Oto osiem technik, które pomogą Ci się tam dostać:
Faza, faza, faza
Zapominanie o fazowaniu lub fazowaniu krawędzi jest jednym z najczęstszych błędów popełnianych przez początkujących artystów 3D. W naturze prawie nie ma krawędzi ostrych jak brzytwa, a nawet większość przedmiotów stworzonych przez człowieka ma lekką okrągłość w miejscu, w którym spotykają się dwie przeciwstawne powierzchnie. Fazowanie pomaga wydobyć szczegóły i naprawdę sprzedaje realizm Twojego modelu, umożliwiając krawędziom właściwe uchwycenie świateł z Twojego rozwiązania oświetleniowego.
Korzystanie z fazowania (lub narzędzia do fazowania w 3ds Max) jest jedną z pierwszych rzeczy, których powinieneś się nauczyć jako modelarz. Jeśli jesteś na tyle nowy w 3D, że nie masz pewności, jak stworzyć ukośną krawędź, prawdopodobnie przyda Ci się dobry samouczek wprowadzający lub nawet subskrypcja szkoleniowa.
Naucz się korzystać z liniowego przepływu pracy
Mimo że liniowy przepływ pracy istnieje od lat, nadal jest to mylący i skomplikowany pomysł dla początkujących.
Potrzeba liniowego przepływu pracy zasadniczo sprowadza się do faktu, że monitor wyświetla obrazy w innej przestrzeni kolorów (sRGB) niż to, co jest wyprowadzane przez silnik renderujący (liniowy). Aby temu zaradzić, artyści muszą podjąć niezbędne kroki, aby zastosować korekcję gamma do renderowania.
Ale liniowy przepływ pracy w rzeczywistości wykracza daleko poza proste korekty gamma - chodzi o unikanie starych technik i obejść (z których większość opiera się na przestarzałej matematyce) i przejście w kierunku prawdziwych, fizycznych rozwiązań oświetleniowych.
Jest dużo więcej do powiedzenia na temat liniowego przepływu pracy i na szczęście zostało to szczegółowo omówione w ciągu ostatnich kilku lat. Linear Workflow i Gamma to przydatna strona do nauki teorii procesu i zawiera linki do wielu źródeł, więc jest dużo do przeczytania. Linear Workflow w Maya 2012 to kurs Digital Tutors, który zajmuje się konkretnie liniowym przepływem pracy w Maya 2012.
Użyj profili światła IES do oświetlenia fotometrycznego
Wraz z rozwojem liniowego przepływu pracy, artyści 3D (zwłaszcza ci pracujący nad wizualizacjami architektonicznymi) zaczęli używać plików zwanych profilami świetlnymi IES, aby bardziej realistycznie naśladować oświetlenie w świecie rzeczywistym.
Profile IES zostały pierwotnie stworzone przez producentów, takich jak General Electric, jako sposób na cyfrową kwantyfikację danych fotometrycznych oświetlenia. Ponieważ profile świetlne IES zawierają dokładne informacje fotometryczne dotyczące kształtu światła, luminancji i spadku. Programiści 3D skorzystali z możliwości dodania obsługi IES w większości głównych pakietów 3D.
Po co spędzać godziny próbując naśladować rzeczywiste oświetlenie, skoro można użyć profilu IES i mieć to, co prawdziwe?
CG Arena oferuje kilka świetnych zdjęć, które pokazują, jak wygląda profil świetlny IES.
Użyj głębi ostrości
Efekty głębi ostrości (rozmyte tło) to jeden z najłatwiejszych sposobów na zwiększenie realizmu renderów, ponieważ jest to coś, co kojarzymy ściśle z fotografią w prawdziwym życiu.
Korzystanie z małej głębi ostrości pomaga wyodrębnić obiekt i może skokowo poprawić kompozycję, gdy jest używana w odpowiednich sytuacjach. Efekty głębi można obliczyć w czasie renderowania z poziomu pakietu 3D lub zastosować w postprodukcji za pomocą przejścia w głąb Z i rozmycia soczewkowego w programie Photoshop. Stosowanie efektu w poście jest zdecydowanie szybszą drogą, jednak ustawienie głębi ostrości w podstawowej aplikacji zapewnia większą kontrolę nad efektem.
Dodaj aberrację chromatyczną
Nazwa brzmi skomplikowanie, ale dodanie aberracji chromatycznej do twoich renderów jest prawdopodobnie najłatwiejszą techniką na tej liście.
Aberracja chromatyczna występuje w rzeczywistych fotografiach, gdy obiektyw nie renderuje wszystkich kanałów kolorów w tym samym punkcie zbieżności. Zjawisko to przejawia się jako „kolorowe obwódki”, gdzie krawędzie o wysokim kontraście mają subtelny czerwony lub niebieski kontur.
Ponieważ aberracja chromatyczna nie występuje naturalnie w oświetleniu CG, artyści 3D opracowali sposoby na sfałszowanie tego zjawiska poprzez przesunięcie czerwonego i niebieskiego kanału renderowania o piksel lub dwa w Photoshopie
Aberracja chromatyczna może dodać realizmu do renderowania, ale może również odwrócić uwagę, gdy efekt jest przesadzony. Nie bój się tego wypróbować, ale pamiętaj, że subtelność jest Twoim najlepszym przyjacielem.
Użyj map lustrzanych
Większość artystów dość wcześnie uczy się korzystać z map zwierciadlanych, ale zdecydowanie zasługuje na wzmiankę dla każdego, kto jeszcze nie jest na pokładzie.
Mapy zwierciadlane informują silnik renderujący, które części modelu powinny mieć wysoki połysk (połysk), a które powinny być bardziej rozproszone. Korzystanie z map specular zwiększa realizm, ponieważ nie oszukujmy się – większość obiektów w naturze nie wykazuje jednolitego połysku, ale kiedy wyłączysz mapę specular, dokładnie tak będzie renderował się Twój model.
Nawet w przypadku obiektów, które mają względnie jednolity połysk (ceramika szkliwiona, polerowany metal), należy nadal używać mapy specyfikacji, aby pomóc wydobyć nierówności powierzchni z zadrapań, wgnieceń i wgnieceń.
Grunge It Up
Nie widzisz „błędu perfekcji” tak bardzo, jak w pierwszych dniach CG, ale dla tych z was, którzy potrzebują przypomnienia: nie bój się dodać trochę brudu i piasku do Twoje modele i tekstury.
Większość rzeczywistych obiektów nie jest czysta i nieskazitelna, więc pozostawienie modeli w ten sposób może wydawać się leniwe i prawie na pewno podważy twoje dążenie do fotorealizmu. Nie muszą to być tylko szczegóły tekstur - spróbuj dodać pęknięcia i zniszczenia na dużą skalę do niektórych modeli, zwłaszcza jeśli pracujesz w środowiskach gier w stylu FPS.
Miej na uwadze ideę niedoskonałości podczas wypełniania scen. O ile nie masz ochoty na bardzo dopracowany render architektoniczny typu showroom, rozrzuć kilka rekwizytów naturalnie po całej scenie, aby przestrzeń wyglądała na żywą.
Dodaj asymetrię
Możliwość włączenia symetrii podczas modelowania lub rzeźbienia postaci to wielki luksus - oznacza to, że jako modelarze musimy wykonać tylko połowę pracy i nigdy nie musimy się martwić o to, że jedno oko jest większe od drugiego, lub upewniając się, że lewa kość policzkowa pokrywa się z prawą (wiesz, te nieznośne problemy, które trapią tradycyjnych malarzy i rzeźbiarzy).
Ale kiedy nadejdzie czas, aby wykonać ostatnie podanie szczegółów i ustawić model, świetnym pomysłem jest wyłączenie symetrii i dodanie jakiejś asymetrycznej wariancji do swojej postaci.
Niezależnie od tego, czy chodzi o pozę, kostium, czy detale tekstur, asymetria sprawi, że Twoje modele będą bardziej realistyczne i prawdopodobnie uzyskasz bardziej dynamiczny i udany obraz końcowy.
