Dynamiczny adres IP to adres IP, który jest automatycznie przypisywany do każdego połączenia lub węzła sieci, takiej jak smartfon, komputer stacjonarny lub tablet bezprzewodowy. To automatyczne przydzielanie adresów IP jest realizowane przez tak zwany serwer DHCP.
Adres IP przypisany przez serwer DHCP jest nazywany dynamicznym, ponieważ często będzie inny w przyszłych połączeniach z siecią.
Przeciieństwo dynamicznego adresu IP jest nazywane statycznym adresem IP (ten, który został skonfigurowany ręcznie).
Gdzie są używane dynamiczne adresy IP?
Publiczny adres IP, który jest przypisywany routerowi większości użytkowników domowych i biznesowych przez ich dostawców usług internetowych, jest dynamicznym adresem IP. Większe firmy zwykle nie łączą się z Internetem za pomocą dynamicznych adresów IP i zamiast tego mają przypisane statyczne adresy IP i tylko one.
W sieci lokalnej, takiej jak dom lub miejsce pracy, gdzie używasz prywatnego adresu IP, większość urządzeń jest prawdopodobnie skonfigurowana do obsługi DHCP, co oznacza, że używają dynamicznych adresów IP. Jeśli DHCP nie jest włączony, każde urządzenie w sieci domowej będzie wymagało ręcznej konfiguracji informacji o sieci.
Niektórzy dostawcy usług internetowych przypisują „lepkie” dynamiczne adresy IP, które się zmieniają, tylko rzadziej niż typowy dynamiczny adres IP.
Jakie są zalety dynamicznych adresów IP?
Główną zaletą dynamicznego przypisywania adresów IP jest to, że jest ono bardziej elastyczne oraz łatwiejsze w konfiguracji i administrowaniu niż statyczne przypisywanie adresów IP.
Na przykład jednemu laptopowi, który łączy się z siecią, można przypisać określony adres IP, a po rozłączeniu ten adres może być teraz używany przez inne urządzenie, które łączy się później, nawet jeśli nie jest to ten sam laptop.
W przypadku tego typu przydzielania adresów IP liczba urządzeń, które mogą łączyć się z siecią, jest niewielka, ponieważ te, które nie muszą być połączone, mogą się rozłączyć i zwolnić pulę dostępnych adresów dla innych urządzenie.
Alternatywą byłoby, gdyby serwer DHCP odłożył konkretny adres IP dla każdego urządzenia, na wszelki wypadek, gdyby chciało połączyć się z siecią. W tym scenariuszu kilkaset urządzeń, bez względu na to, czy byłyby używane, czy nie, miałoby własny adres IP, co mogłoby ograniczyć dostęp dla nowych urządzeń.
Kolejną zaletą używania dynamicznych adresów IP jest łatwiejsza implementacja niż statyczne adresy IP. W przypadku nowych urządzeń, które łączą się z siecią, niczego nie trzeba konfigurować ręcznie - wystarczy upewnić się, że na routerze włączony jest protokół DHCP.
Ponieważ prawie każde urządzenie sieciowe jest domyślnie skonfigurowane do pobierania adresu IP z dostępnej puli adresów, wszystko odbywa się automatycznie.
Jakie są wady dynamicznych adresów IP?
Chociaż jest to niezwykle powszechne i technicznie akceptowalne, aby sieć domowa używała dynamicznie przydzielanego adresu IP dla swojego routera, problem pojawia się, gdy próbujesz uzyskać dostęp do tej sieci z sieci zewnętrznej.
Powiedzmy, że Twoja sieć domowa ma przypisany dynamiczny adres IP przez dostawcę usług internetowych, ale musisz uzyskać zdalny dostęp do komputera domowego z komputera służbowego.
Ponieważ większość programów zdalnego dostępu/komputerów wymaga znajomości adresu IP routera, aby uzyskać dostęp do komputera w tej sieci, ale adres IP routera zmienia się okresowo, ponieważ jest dynamiczny, możesz mieć kłopoty.
