Apple dostarcza przydatną aplikację do pracy z dyskami twardymi o nazwie Narzędzie dyskowe, ale brakuje w niej narzędzia do defragmentacji dysków podłączonych do komputera Mac. Powód: Mac z dowolną wersją systemu OS X nowszą niż 10.2 lub macOS nie musi być defragmentowany. OS X i macOS mają własne wbudowane zabezpieczenia, które przede wszystkim zapobiegają fragmentacji plików.
Informacje tutaj dotyczą systemu Mac OS X w wersji 10.2 i nowszych, a także wszystkich wersji systemu macOS.
Antyfragmentacja jest wbudowana
System plików HFS+ komputera Mac próbuje nie używać ostatnio zwolnionego miejsca na dysku. Zamiast tego szuka dużych wolnych obszarów już obecnych na dysku, unikając w ten sposób fragmentacji plików tylko po to, aby zmieścić je w dostępnej przestrzeni.
Mac OS dynamicznie gromadzi grupy małych plików i automatycznie łączy je w duże obszary na dysku. Proces zapisywania plików w nowej, większej lokalizacji powoduje defragmentację wszystkich plików w grupie.
OS X i macOS zaimplementowały Hot File Adaptive Clustering, który monitoruje często używane pliki, które nie są zmieniane (tylko do odczytu), a następnie przenosi te często używane pliki do specjalnej strefy aktywnej na dysku startowym. W trakcie przenoszenia tych plików system operacyjny defragmentuje je i przechowuje w obszarze dysku, który ma najszybszy dostęp.
Kiedy otwierasz plik, Mac sprawdza, czy jest on mocno pofragmentowany (więcej niż 8 fragmentów). Jeśli tak, system operacyjny automatycznie zdefragmentuje plik.
Rezultat wszystkich tych zabezpieczeń jest taki, że współczesny komputer Mac rzadko, jeśli w ogóle, wymaga defragmentacji miejsca na dysku. Jedynym prawdziwym wyjątkiem jest sytuacja, gdy na dysku twardym jest mniej niż 10% wolnego miejsca. W tym momencie system operacyjny nie jest w stanie wykonać automatycznych procedur defragmentacji i należy rozważyć usunięcie plików lub zwiększenie rozmiaru miejsca na dysku.
Czy jest jakiś powód, aby nie defragmentować dysku mojego komputera Mac?
Niektóre typy zadań mogą czerpać korzyści z defragmentowanych dysków - w szczególności pozyskiwanie i manipulowanie danymi w czasie rzeczywistym lub prawie w czasie rzeczywistym. Pomyśl o nagrywaniu i edycji wideo lub audio, zbieraniu złożonych danych naukowych lub pracy z danymi wrażliwymi na czas.
Dotyczy to tylko standardowych dysków twardych. Jeśli używasz dysku SSD lub dysku Fusion, jego dane nigdy nie powinny być defragmentowane. Może to prowadzić do wzmocnienia zapisu, co jest częstą przyczyną przedwczesnej awarii dysku SSD. Dyski SSD mają skończoną liczbę zapisów, które można wykonać. Możesz myśleć o tym jako o lokalizacji pamięci na dysku SSD, która z wiekiem staje się krucha. Każdy zapis w lokalizacji pamięci zwiększa wiek komórki.
Ponieważ pamięć flash wymaga wymazania lokalizacji pamięci przed zapisaniem do nich nowych danych, proces defragmentacji dysku SSD może prowadzić do wielu cykli zapisu, powodując nadmierne zużycie dysku SSD.
Czy defragmentacja zaszkodzi mojemu dyskowi?
Jak już wspomnieliśmy, defragmentacja dysku SSD lub dowolnego urządzenia pamięci masowej opartego na pamięci flash (w tym dysków opartych na technologii Fusion, które wykorzystują mały dysk SSD/flash wraz ze standardowym dyskiem twardym) może prowadzić do przedwczesnej awarii poprzez zwiększenie ilości zużycia (zapis i odczyt komórek akumulacyjnych). W przypadku konwencjonalnego dysku twardego, który wykorzystuje mechanicznie obracający się talerz, nie ma dużego ryzyka uszkodzenia podczas wykonywania defragmentacji. Jedynym minusem jest czas potrzebny na wykonanie defragmentacji.
Co jeśli zdecyduję, że rzeczywiście muszę przeprowadzić defragmentację?
Narzędzia innych firm, takie jak Drive Genius 4, mogą defragmentować dyski komputera Mac. Obejmuje również możliwość monitorowania stanu dysku i naprawy większości problemów z dyskiem.
