Większość komputerów stacjonarnych nie zawiera wbudowanego sprzętu do odtwarzania dźwięku, a większość laptopów oferuje ograniczone możliwości głośników. Mechanizm, dzięki któremu dźwięk przenosi się z systemu komputerowego na głośniki zewnętrzne, stanowi różnicę między czystym, wyraźnym dźwiękiem a szumem.
Mini Jacks
Gniazdo typu mini-jack to najpopularniejsza forma połączenia między systemem komputerowym a głośnikami lub sprzętem stereo. Wykorzystuje te same złącza 3,5 mm, które są używane w przenośnych słuchawkach.
Oprócz ich rozmiaru, mini-jack jest szeroko stosowany do komponentów audio. Przenośny sprzęt audio używa ich od wielu lat, dzięki czemu szeroka gama słuchawek, zewnętrznych mini-głośników i głośników ze wzmacniaczem jest kompatybilna z dźwiękiem komputerowym. Możliwe jest również przekształcenie wtyczki mini-jack na standardowe złącza RCA dla domowego sprzętu stereo za pomocą prostego kabla.
Mini-jacks nie mają jednak zakresu dynamicznego. Każdy mini-jack może przenosić sygnał tylko dla dwóch kanałów lub głośników. W konfiguracji dźwięku przestrzennego 5.1 trzy kable mini-jack przenoszą sygnał dla sześciu kanałów audio.
Złącza RCA
Złącze RCA przez długi czas było standardem dla domowych interkonektów stereo. Każda wtyczka przenosi sygnał dla jednego kanału. Tak więc wyjście stereo wymaga kabla z dwoma złączami RCA. Ponieważ są używane od tak dawna, ich jakość znacznie się poprawiła.
Większość systemów komputerowych nie jest wyposażona w złącza RCA. Rozmiar złącza jest nieporęczny, a ograniczona przestrzeń w gnieździe karty PC uniemożliwia użycie wielu z nich. Zazwyczaj w jednym gnieździe komputera może znajdować się nie więcej niż cztery. Konfiguracja dźwięku przestrzennego 5.1 wymaga sześciu złączy. Ponieważ większość komputerów nie jest podłączona do domowych systemów stereo, producenci zazwyczaj wybierają zamiast tego złącza mini-jack.
Cyfrowy kabel koncentryczny
Stała konwersja między sygnałami analogowymi i cyfrowymi powoduje zniekształcenia dźwięku. W rezultacie stworzono nowe interfejsy cyfrowe dla sygnałów modulacji impulsowo-kodowej z odtwarzaczy CD do połączeń Dolby Digital i DTS w odtwarzaczach DVD. Cyfrowy kabel koncentryczny jest jedną z dwóch metod przenoszenia tego sygnału cyfrowego.
Cyfrowy kabel koncentryczny wygląda identycznie jak złącze RCA, ale przenosi przez niego bardzo inny sygnał. Sygnał cyfrowy przechodzący przez kabel pakuje pełny wielokanałowy sygnał surround w pojedynczy strumień cyfrowy w kablu, który wymagałby sześciu oddzielnych analogowych złączy RCA. Dzięki temu cyfrowy kabel koncentryczny jest bardzo wydajny.
Wadą korzystania z cyfrowego złącza koncentrycznego jest to, że sprzęt, do którego podłącza się komputer, również musi być zgodny. Zazwyczaj wymaga albo wzmocnionego systemu głośnikowego z wbudowanymi dekoderami cyfrowymi, albo odbiornika kina domowego z dekoderami. Ponieważ cyfrowy kabel koncentryczny może również przenosić różne zakodowane strumienie, urządzenie musi automatycznie wykrywać typ sygnału. Ta możliwość podnosi cenę sprzętu łączącego.
Cyfrowe optyczne (SPD/IF lub TOSLINK)
Złącze optyczne - czasami nazywane SPD/IF (Sony/Philips Digital Interface) - przesyła sygnał cyfrowy przez kabel światłowodowy, aby zachować integralność sygnału. Ten interfejs został ostatecznie ustandaryzowany w tak zwany kabel i złącze TOSLINK.
Złącza TOSLINK zapewniają najczystszą obecnie dostępną formę przesyłania sygnału, ale istnieją ograniczenia. Po pierwsze, wymaga specjalistycznych kabli światłowodowych, które są droższe niż kable koncentryczne. Po drugie, sprzęt odbiorczy musi akceptować złącze TOSLINK, rzadko spotykane w zestawach komputerowych ze wzmacniaczem.
USB
Uniwersalna magistrala szeregowa to standardowa forma połączenia dla większości urządzeń peryferyjnych komputera, w tym słuchawek, zestawów słuchawkowych, a nawet głośników.
Urządzenia korzystające ze złącza USB dla głośników są również urządzeniami karty dźwiękowej. Zamiast renderowania płyty głównej lub karty dźwiękowej i przekształcania sygnałów cyfrowych na dźwięk, sygnały cyfrowe są przesyłane do urządzenia audio USB, a następnie tam dekodowane. Takie podejście wymaga mniejszej liczby połączeń, ale ma też istotne wady - na przykład funkcje karty dźwiękowej głośników mogą nie obsługiwać odpowiednich poziomów dekodowania niezbędnych do uzyskania dźwięku o wyższej jakości, takiego jak 24-bitowy dźwięk 192 kHz.
