Kluczowe dania na wynos
- Naukowcy opracowali mechanizm kontroli awatarów VR za pomocą mimiki twarzy.
- Naukowcy odkryli, że mimika twarzy tworzy o wiele bardziej wciągające wrażenia.
-
Ta technika może pomóc w udostępnieniu VR osobom niepełnosprawnym.
Po zrewolucjonizowaniu biometrii twarze mają ożywić inną technologię: wirtualną rzeczywistość (VR).
W niedawnym badaniu międzynarodowy zespół naukowców z Australii, Nowej Zelandii i Indii użył typowych wyrazów twarzy, takich jak uśmiech i zmarszczenie brwi, do interakcji i wywołania określonych działań w środowiskach VR, uzyskując zaskakujące wyniki.
„Ogólnie rzecz biorąc, spodziewaliśmy się, że ręczne kontrolery będą działać lepiej, ponieważ są bardziej intuicyjną metodą niż mimika twarzy”, zauważył profesor Mark Billinghurst z University of South Australia, jeden z naukowców zaangażowanych w eksperyment, w Informacja prasowa. „Jednak ludzie zgłaszali, że czują się bardziej zanurzeni w doświadczeniach VR kontrolowanych przez mimikę.”
Intuicyjne zanurzenie
Naukowcy, kierowani przez naukowca z University of Queensland, dr Arindama Deya, który współpracuje z prof. Billinghurstem w Australijskim Centrum Badawczym Środowisk Interaktywnych i Wirtualnych, twierdzili, że większość interfejsów VR wymaga fizycznych interakcji przy użyciu kontrolerów podręcznych.
W swoim artykule badacze zauważają, że postanowili wykorzystać mimikę osoby do manipulowania obiektami w VR bez użycia ręcznego kontrolera lub touchpada. Opracowali mechanizm identyfikacji różnych wyrazów twarzy, w tym gniewu, szczęścia i zaskoczenia, za pomocą zestawu słuchawkowego do elektroencefalogramu (EEG).
Na przykład, uśmiech został użyty do wywołania polecenia poruszającego wirtualnym awatarem użytkownika, podczas gdy zmarszczenie brwi wywołało polecenie zatrzymania, a zaciskanie zostało użyte do wykonania predefiniowanej czynności, zamiast używania ręcznego kontrolera do sterowania awatar, wyjaśnił prof. Billinghurst w komunikacie prasowym.
W ramach badań grupa zaprojektowała trzy wirtualne środowiska, dwa szczęśliwe i przerażające, a trzecie neutralne. Umożliwiło to naukowcom pomiar stanu poznawczego i fizjologicznego każdego uczestnika, gdy byli oni zanurzeni w każdym z trzech scenariuszy.
W radosnym otoczeniu uczestnicy uśmiechali się, aby przejść przez park, aby złapać motyle z zaciśniętą szczęką i zmarszczyli brwi, aby się zatrzymać. Podobnie w przerażającym środowisku te same mimiki były używane do poruszania się po podziemnej bazie, aby strzelać do zombie, podczas gdy w neutralnym środowisku mimika pomagała użytkownikom poruszać się po warsztacie, zbierając różne przedmioty.
Następnie naukowcy zestawili neurologiczne i fizjologiczne skutki interakcji użytkownika w trzech środowiskach VR za pomocą mimiki twarzy i porównali je z interakcjami przeprowadzanymi za pomocą powszechnie używanych kontrolerów ręcznych.
Prof. Billinghurst zauważył, że pod koniec eksperymentu naukowcy doszli do wniosku, że chociaż poleganie na samej mimice twarzy w środowisku VR jest ciężką pracą dla mózgu, zapewnia uczestnikom bardziej wciągające i realistyczne wrażenia niż korzystanie z ręcznych kontrolerów.
Zwykła sztuczka?
Naukowcy twierdzą, że interakcja z VR za pomocą mimiki twarzy nie tylko zapewnia nowatorski sposób korzystania z VR, ale technika sprawi, że będzie ona bardziej dostępna. Dzięki porzuceniu ręcznych kontrolerów osoby niepełnosprawne, od tych z chorobą neuronu ruchowego po osoby po amputacji, będą mogły wreszcie doświadczyć VR.
Nawet jeśli pracują nad uczynieniem go bardziej użytecznym, naukowcy sugerują, że technologia może być również wykorzystywana jako uzupełnienie kontrolerów ręcznych, zwłaszcza w środowiskach VR, gdzie mimika twarzy jest bardziej naturalną formą interakcji.
„Większość ludzkiej komunikacji to tak naprawdę mowa ciała mimika twarzy, której często nie jesteśmy świadomi, więc właściwe śledzenie twarzy może z pewnością przenieść wirtualne interakcje społeczne na zupełnie nowy poziom”. Lucas Rizzotto, nieustraszony twórca i YouTuber, powiedział Lifewire przez e-mail.
Rizzotto, którego najsłynniejszym dziełem jest wehikuł czasu VR, uważa, że śledzenie twarzy zdecydowanie ma do odegrania rolę, jeśli chodzi o VR społecznościowy i Rozszerzoną Rzeczywistość (AR) oraz metawersum, choć ma zastrzeżenia co do tego, że zyskuje akceptacja głównego nurtu.
„Jeśli chodzi wyłącznie o kontrolowanie doświadczeń za pomocą twarzy, jestem pewien, że istnieją tutaj pewne kreatywne możliwości, jeśli chodzi o sztukę i dostępność” – zaopiniował Rizzotto. „Ale może to również łatwo skończyć się sztuczką, gdy mamy tak wiele bardziej niezawodnych form danych wejściowych”.
