Hades Recenzja: Podnieś zamieszanie w podziemiach

2024 Autor: Abigail Brown | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 06:57

Dolna linia

Hades ma wzruszającą narrację, która wyłania się z rozgrywki typu roguelike. Ta szybka gra jest wymagająca, ale nagrodą jest podróż.

Hades

Kupiliśmy Hades na Nintendo Switch, aby nasz recenzent mógł go przetestować. Czytaj dalej, aby uzyskać pełną recenzję produktu.

Hades to szalenie popularna gra z gatunku roguelike lub rogue-lite. Inni ludzie mogą dyskutować o rozróżnieniu, ale jest to generowany proceduralnie dungeon crawler z pewnym przeniesieniem między biegami. Hades to szczera historia, która rozgrywa się w Zaświatach, gdzie kapryśni bogowie olimpijscy mogą zwiększyć niebezpieczeństwo lub pomóc ci je przezwyciężyć. Po 45 godzinach gry w końcu wygrałem grę i odłożyłem konsolę Nintendo Switch na tyle długo, by podzielić się przemyśleniami.

Ustawienie/fabuła: Umieram, by usłyszeć historię

Hades zaczyna się od pierwszej próby ucieczki Zagreusa z Zaświatów. Mamrocze pożegnanie z ojcem i zaczyna przedzierać się przez komnaty pełne wrogów. Bogowie Olimpu zwracają na niego uwagę, oferując dobrodziejstwa i rady, ale ucieczka jest samotnym i denerwującym przeżyciem. Wiedziałem, że nie pokonam gry za pierwszym razem, ale to nie powstrzymało mnie od desperackich prób utrzymania się przy życiu. Wygrałem kilka błyskotek, zanim wrogowie mnie wyprzedzili, a Zagreus wylądował w kałuży krwi.

Postaci są dobrze napisane, z naturalnymi i zniuansowanymi dialogami, które zawsze wydają się im pasować.

Opowieść i sceneria wyłaniają się dzięki wielokrotnym próbom ucieczki Zagreusa z Zaświatów. Inne postacie mają wiele do powiedzenia na temat prób ucieczki Zagreusa i to dzięki ich wzajemnym rozmowom i Zagreusowi dowiadujemy się tak wiele o historii. Znaki są dobrze napisane, z naturalnymi i zniuansowanymi dialogami, które zawsze wydają się im pasować.

Nyx spokojnie równoważy swoje partnerstwo z Hadesem i wsparciem dla Zeusa. Achilles wyszkolił Zagreusa, ale jasne jest, że nie w pełni popiera jego bunt. Nawet Hades, Król Podziemia, jest wiarygodny jako sfrustrowany, ale kochający ojciec. Jestem typem, który śpieszy się przez dialog, ale słuchałem większości Hadesa.

Wiedziałem, że nie pokonam gry za pierwszym razem, ale to nie powstrzymało mnie od desperackich prób przetrwania.

Rozgrywka: Nieustanne skakanie po zaświatach

Hades odchodzi od tradycji wiecznej śmierci innych rogalików. Po śmierci Zagreusa musi ponownie przedzierać się przez komnaty, ale zachowuje swój zapas broni i innych gadżetów. W Domu Hadesa przyda się cała zgromadzona przez niego waluta.

Klucze odblokowują broń, ciemność odblokowuje ulepszenia w Zwierciadle Nocy, a nektar odblokowuje serca bogów, którzy w zamian nagradzają Zagreusa prezentami. Możliwe jest zamienianie tych różnych elementów i tworzenie strategicznych kompilacji, ale kompilacje są zależne od kapryśnych bogów RNG.

Na początku trzymałem się konfiguracji, ale Hades nagradza graczy za wyjście poza ich strefę komfortu. Brakuje diamentów, ale Losy miały wiele do zaoferowania, gdybym spróbował wszystkich pamiątek i dobrodziejstw. Dark Thirst zachęca graczy do używania różnych broni, dzięki czemu dowiedziałem się, że całkiem nieźle radziłem sobie z mieczem, który rzuciłem po pierwszym biegu.

Dawanie graczom zachęt do eksperymentowania zmienia każdy przebieg lochów. Element losowości i niski koszt śmierci sprawiają, że Hades jest zabawny. Nawet kiedy wszedłem z planem, komory miały sposoby, aby utrzymać mnie na palcach. Czy chciałem rozstać się z cennym zdrowiem, aby postawić na dobrodziejstwa Chaosu? Czy wolałbym wybrać łatwą drogę, odwiedzając Hermes, czy wybrać między Posejdonem a Zeusem?

Oboje oferują potężne dobrodziejstwa, ale wybór jednego sprawi, że drugi będzie zazdrosny. Każdy bieg jest pełen tych decyzji, ale porażka nie jest tak frustrująca w Hadesie. Porażka oznacza powrót do Domu Hadesa, gdzie mogę dowiedzieć się trochę więcej o motywacjach Zagreusa lub przeszłości Achillesa. Potem poklepywanie po głowie trójgłowego psa, a potem kolejna próba ucieczki. Dzięki ponownemu wyobrażeniu mechaniki wiecznej śmierci, Supergiant Games stworzyło Rogue-lite, w którym nigdy nie chciałem przestać grać.

Miałem jeden problem z wydajnością. W różnych interfejsach menu w House of Hades dryf Joy-Con był sporadyczny. Kursor przewijał się szybko i bez przerwy, uniemożliwiając wybór czegokolwiek konkretnego. Nie zdawałem sobie z tego sprawy, dopóki nie wysłałem e-maila do pomocy technicznej, ale opcja „martwej przestrzeni” w ustawieniach sterowania rozwiązuje ten problem. Ten problem jest na tyle powszechny, że uznałem, że warto o nim wspomnieć. To była niewielka irytacja w skądinąd fantastycznej grze.

Grafika: Pięknie szczegółowe postacie i świat

Minęło trochę czasu, zanim doceniłem scenerię podczas chaotycznych prób ucieczki, ale od razu zauważyłem postacie. Nyx ma czaszki i księżyce zdobiące jej ubranie. Wygląda na spokojną i zdystansowaną, ale wcale nie zimną. Król Zaświatów wygląda dokładnie tak samo. Cerberus jest imponujący, ale czarujący. Uwielbiam portrety postaci.

Kiedy przestałem się śpieszyć, byłem pod wrażeniem tego, jak dobrze wyglądała reszta Zaświatów.

Postacie i dom są ładnie szczegółowe. Świetne aktorstwo głosowe ożywia je. Podobała mi się też muzyka i efekty dźwiękowe w domu. W sumie jest to świetna sceneria dla rozwijanych historii.

Kiedy przestałem się śpieszyć, byłem pod wrażeniem tego, jak dobrze wyglądała reszta Zaświatów. Tartarus wygląda jak klasyczny loch z kolumnami, fontannami i pułapkami. Asphodel to klasyczny Underworld, w którym łodzie zbudowane z kości pływają po rzekach magmy. Bezcielesne ręce wyciągają się z magmy, a urny przypominają czaszki. Elysium jest zielone i bujne, raj dla wyjątkowych odcieni.

Przetrwanie każdego starcia oznacza nawigację przez latające pociski, magiczne zaklęcia i pułapki.

Combat to test warunków skrajnych dla grafiki. Wszystkie dobrodziejstwa, które zebrałem, złożyły się na wiele kolorowych eksplozji. Przetrwanie każdego starcia oznacza nawigację przez latające pociski, magiczne zaklęcia i pułapki. Walki z bossami są absolutnie dzikie, ale grafika jest zawsze płynna.

Dolna linia

Hades jest tak dobry, że musiałem dwukrotnie sprawdzić cenę, aby upewnić się, że naprawdę wynosi 35 USD. Ta gra wciąż dodaje wyzwania, które zmuszają mnie do pracy nad każdym nowym elementem historii. Gra, która pozostaje przyjemna nawet po pokonaniu, jest rzadkością. Nie mów Supergiantowi, ale zapłaciłbym więcej.

Hades kontra związanie Izaaka

Wykorzystywanie greckiej mitologii do scenerii i fabuły sprawia, że gra w Hadesa jest przyjemnością. Jako gracz wkraczasz w życie Zagreusa, dowiadując się więcej o jego skomplikowanych relacjach z innymi postaciami między chaotycznymi próbami ucieczki. Umieranie jest brutalne, ale Zagreus wynurza się z krwawej rzeki Styks gotowy na kolejną próbę. Śmierć nie jest tak frustrująca w Hadesie, ponieważ to kolejna część opowiadanej historii.

Nie tak jest z Wiązaniem Izaaka. Umieranie przed groteskowymi wrogami, takimi jak wrogie odchody i unoszące się głowy, jest zdecydowanie frustrujące. W całej grze pojawia się czarny humor. Jeśli dopisze Ci szczęście, pomogą Ci takie przedmioty jak stanik mamy lub odcięta głowa kota. To proste tam, gdzie Hades jest złożony. Bez przenoszenia między biegami The Binding of Isaac nie zawraca sobie głowy wyjaśnianiem, co zrobi ten tajemniczy kawałek kupy, który znalazłeś. Warto zagrać w obie gry, więc jak wybrać? Jeśli silna narracja podtrzymuje twoje zainteresowanie, Hades jest doskonały. Jeśli szukasz poważnego wyzwania, wybierz The Binding of Isaac.

Zaskakująco głęboka historia w grze roguelike

Hades używa mechaniki roguelike do opowiadania pięknych historii. Ogromna różnorodność mechaniki rozgrywki sprawia, że każdy bieg przez Zaświaty jest nowy i ekscytujący. Cała zabawa tkwi w podróży, dzięki czemu ta gra przy setnym zagraniu jest tak samo przyjemna, jak przy pierwszym.