Wi-Fi stało się najpopularniejszym protokołem sieci bezprzewodowej XXI wieku. Podczas gdy inne protokoły bezprzewodowe działają lepiej w określonych sytuacjach, technologia Wi-Fi zasila sieci domowe, biznesowe sieci lokalne i publiczne sieci hotspotów. Niektórzy ludzie błędnie określają wszystkie rodzaje sieci bezprzewodowych jako Wi-Fi, podczas gdy w rzeczywistości Wi-Fi jest jedną z wielu technologii bezprzewodowych.
Historia i rodzaje Wi-Fi
W latach 80. opracowano technologię zaprojektowaną dla bezprzewodowych kas fiskalnych o nazwie WaveLAN, którą udostępniono grupie Instytutu Inżynierów Elektryków i Elektroników odpowiedzialnej za standardy sieciowe, znanej jako Komitet 802. Technologia ta była dalej rozwijana w latach 90., dopóki komitet nie opublikował standardu 802.11 w 1997 r.
Początkowa forma Wi-Fi z tego standardu z 1997 roku obsługiwała tylko połączenia 2 Mb/s. Ta technologia również nie była oficjalnie znana jako Wi-Fi od samego początku; termin ten ukuto kilka lat później wraz ze wzrostem jego popularności. Od tego czasu grupa zajmująca się standardami branżowymi stale ewoluowała, tworząc rodzinę nowych wersji Wi-Fi o nazwie kolejno 802.11b, 802.11g, 802.11n, 802.11ac i tak dalej. Każdy z tych powiązanych standardów może się ze sobą komunikować, chociaż nowsze wersje oferują lepszą wydajność i więcej funkcji.
Sprzęt Wi-Fi
Bezprzewodowe routery szerokopasmowe powszechnie używane w sieciach domowych służą jako punkty dostępu Wi-Fi (wraz z innymi funkcjami). Podobnie publiczne hotspoty Wi-Fi korzystają z co najmniej jednego punktu dostępu zainstalowanego w obszarze zasięgu.
Małe radia i anteny Wi-Fi są wbudowane w smartfony, laptopy, drukarki i wiele gadżetów konsumenckich, dzięki czemu urządzenia te mogą działać jako klienci sieci. Punkty dostępu są skonfigurowane z nazwami sieci, które klienci mogą wykryć podczas skanowania obszaru w poszukiwaniu dostępnych sieci.
Dolna linia
Hotspoty to rodzaj sieci w trybie infrastruktury przeznaczonej do publicznego lub taryfowego dostępu do Internetu. Wiele bezprzewodowych hotspotów korzysta ze specjalnych pakietów oprogramowania do zarządzania subskrypcjami użytkowników i odpowiedniego ograniczania dostępu do Internetu.
Protokoły sieci Wi-Fi
Wi-Fi składa się z protokołu warstwy łącza danych, który działa na dowolnym z kilku łączy warstwy fizycznej. Warstwa danych obsługuje specjalny protokół Media Access Control, który wykorzystuje techniki unikania kolizji (technicznie nazywane Carrier Sense Multiple Access z Collision Avoidance), aby ułatwić obsługę wielu klientów w sieci komunikujących się jednocześnie.
Wi-Fi obsługuje koncepcję kanałów podobnych do telewizorów. Każdy kanał Wi-Fi wykorzystuje określony zakres częstotliwości w większych pasmach sygnału (2,4 GHz lub 5 GHz). Architektura ta umożliwia lokalnym sieciom znajdującym się w bliskiej odległości fizycznej komunikowanie się bez wzajemnego zakłócania się. Protokoły Wi-Fi dodatkowo testują jakość sygnału między dwoma urządzeniami i w razie potrzeby zmniejszają szybkość transmisji danych, aby zwiększyć niezawodność. Niezbędna logika protokołu jest osadzona w specjalistycznym oprogramowaniu sprzętowym zainstalowanym przez producenta.
Aby dowiedzieć się więcej o tym, jak działa ten protokół sieciowy, zapoznaj się z innymi przydatnymi faktami na temat działania Wi-Fi.
Częste problemy z sieciami Wi-Fi
Żadna technologia nie jest idealna, a Wi-Fi ma swoje ograniczenia. Typowe problemy z sieciami Wi-Fi to:
- Bezpieczeństwo: Ruch sieciowy przesyłany przez sieci Wi-Fi przechodzi przez otwartą przestrzeń, co sprawia, że jest podatny na węszenie. Kilka rodzajów technologii bezpieczeństwa Wi-Fi zostało dodanych do sieci Wi-Fi na przestrzeni lat, aby pomóc rozwiązać ten problem, chociaż niektóre działają lepiej niż inne.
- Zasięg sygnału: Podstawowa sieć Wi-Fi z jednym bezprzewodowym punktem dostępowym osiąga co najwyżej kilkaset stóp (100 m lub mniej) w dowolnym kierunku. Rozszerzenie zasięgu sieci Wi-Fi wymaga zainstalowania dodatkowych punktów dostępowych skonfigurowanych do komunikacji między sobą, co staje się kosztowne i trudne w obsłudze, zwłaszcza na zewnątrz. Podobnie jak w przypadku innych protokołów bezprzewodowych, zakłócenia sygnału (z innych urządzeń bezprzewodowych lub z fizycznych przeszkód, takich jak ściany) mogą obniżyć efektywny zasięg Wi-Fi i jego ogólną niezawodność.
